kimsenin kimseye reel hayatında geçtim, şurada oturduğu yerden sallamaya hakkı yok.
karşısındaki kişinin nasıl bir hayatı olduğuna, nasıl birisi olduğuna dair hiçbir fikri yokken ve karşısındaki kişiyi “asosyal” ve benzeri ifadelerle basitçe, beyinsizce tanımlamaya çalışıyorken. bunun yanı sıra kendisinin büyük bir tezatlıkla bu kişi hakkında bir çok şeyi çok çok iyi biliyor olması aynı ironi barındırıyor.
sen önce sözlükten çık bir dışarı bak, sonra gerçekten konuşabiliriz.
farisa.
veya artık onlarca farklı ismi olan yazardan bahsediyorum.
şimdi de; holipope adıyla dönmüş olan ruh hastası yazar.
şurası benim hayatımın içinde bir yer barındırmıyor.
bundan 6-7 ay önce evet barındırıyordu çünkü burada vakit öldürüyordum. tüm sıkıntılarımı stresimi bir kenara koyarak bir şeyler okuyor, bir şeyler karalamaya çalışıyordum.
sözlüğü kötüleyecek hiçbir cümlem yok, zaten bok çukuru.
biz de burada oynamayı seven kişileriz.
ben çok sıkıldım, yıldım. şunu yazsam ne düşünürler diye düşünmekten yıldım. zaten uzaklaştım soğudum. ve hiçbir şekilde bir şeyler karalayamıyorum. sırf 2-3 sevdiğim yazar için de hesabımın varolmasını istemiyorum.
burada insanlar her gün farklı hesapla gelip, mesajdan sallayıp seni çaylak yaptırabiliyorsa ben de canım sıkıldıkça gelir 2-3 kişiye mesajdan sallar, çaylak yaptırır giderim. madem sıkıntı böyle atılıyor madem burası bu kadar basit bir sistem içeriyor ve sıkıntı böyle gideriliyor. tamam ben de böyle yaparım.
gereksiz uzun yazdım ama hep doluydum şuraya karşı.
çünkü sistem kadınlık üzerinden işliyor.
iki fotoğrafa benim de dünya kadar mericim olabilirdi.
ama kusura bakmayın düzgünce yazmak için çabaladıkça olmadı.
burada kadın olarak barınmak ayrı zor.
kalan tüm kadın yazarlara sabır diliyorum.
iç dökmeli yazımla herkese iyi yazmalar.
edit: bir de şey yazmayı unutmuşum, burada çok sevdiğim yazarlar oldu geyiğini.
gerçekten oldu. *
