Öyle bir kere değil her gece öldürüyoruz kendimizi.
Kanımıza sızan alkolün etkisinde yaşama alanı bulmaktan dolayı sıkılıyoruz aynı gecelerden.
Değişen bir şeyin olmadığı tek düze yaşamın sıkıcı kollarında yaşamaktan bıkıyoruz.
Eskiye dair iyi hikayeler anlatmak isterdik ama eski ve yeni arasında bir fark yok.
Yeni bir hayalimiz olsa ve buna inansak güçlü ihtimalle hayal kırıklılığına uğrarız.
Başarısızlığa uğramış bir hayatın kendini sarhoşken özgün sanmasında sabaha dek süren lale hayatının günün ilk iş saatlerinde yumruk gibi uyandırılmasında yatakta doğrulup hala yaşıyor oluşuna küfürler ediyordu.
Keşke güneş bizi es geçip başkalarının üzerini aydınlatsaydı.
Karanlık gölgelerde kalıp uyanmasaydık sevgili yatağımızın içinden.
Perdeleri kapalı ışıksız dinlenme saatlerimiz dışarıda ki yaşamdan daha güzel.
