izmir devlet tiyatrosunun bu ay oynamaya devam edeceği oyun.
Anlatılan Bir kamyon kasasında yasadışı yollardan yurtdışına kaçışın öyküsü. Birbirini tanımayan ama umutları, hayalleri olan birbirinden oldukça farklı şekillerde sınanan ve yine de bir yerinden hayata tutunmaya çalışan bir grup insanın daracık bir yerde saatlerce ve hatta günlerce birlikte yol alışı, yolculuk esnasında tanışmaları, kaderlerinin bu yolculuk sebebiyle ummadıkları bir şekilde kesişmesi ve birbirlerine o kadar önyargılı olmalarına rağmen aslında hepsinin ayrı birer hikayesi olduğunun farkına varmaları... Kamyoncunun kamyonu kötü kullanması ve defalarca yapılan "insan taşıyorsun, insan!" Vurgusu...
Oyunun sunumu, müzik ve dekor kesinlikle harikaydı. izleyiciler olarak kesinlikle biz de o daracık yerde yolculuk yaptık ve yer yer oyuncularla birlikte bizim de nefesimiz kesildi. Diyaloglar ve hikayenin akıcılığı bakımından evet biraz sıkıcı; ama oyunculuklar bunu hoş görebilmeniz için yeterli.
Son sahnedeki oyunculuğa bayıldım; gerçekten oradaki duyguyu tam olarak hissettim ve bunu hissedenin sadece ben olmadığıma eminim. Bunun üstüne sadece bi sigara yakılabilirdi ve ben de öyle yaptım.
Yalnız o deodorantın markası neydi hala merak ediyorum*.
