gözlerim kapalı bu aydınlık niye
kalbim dönüyor dünya gibi yine
bildigim bilmedigimin içinde
anlamlı ama tarifsiz neden
neden benden ağır bu beden
anladım aslolan inanmak için
görmek değil
görmek için inanmakmış..
okyanusdaki rüzgar
yüzümde yüzün
bir aşıığın nefesiyim bugün
kalbine uzanan bu yolda
ben sen artık sen
vazgeçtim kendimden..
tenimde gemiler içimde balıklar
yosunlu kıyımda şarap içen insanlar
yarı mutlu yarı mutsuz
kayıp yüzünden düşen maskesi
katılır bana su gibi akmaya..
