Bize bir şey olmayacak , gövdemizle olan işimiz bitecek sadece
" Biz" im ne olduğumuz bilinsin,insan gövdesi midir? Bakın yazarken konuşurken bile gövdemiz diyoruz . Bakın bir elbise mesafesinde .bir uzvumuzdan bahsederken benim elim diyoruz.
Ben elim demiyoruz .biz elle tutulamayanız.gözle görülemeyiz,ama elle tutar gözle görürüz.biz hiç ölmeyecekmişiz gibi hissederiz ya o doğrudur .ama sonra gövdemizi kendimiz sanıp öleceğimize üzülürüz.insan manevi bir olumdur.şu gövdemizi kendimiz sandığımız zanımız "ölsün" artık
En acaip oyun da " kabul" durumudur
Kendimizi gövdemiz kabul edersek öyle dar bir hayat sürüyoruz.
Kendimizin içerdeki olduğunu " kabul" edersek asıl varlığımızı büyütüyoruz.
Yoksa gövde olmadığımız gerçeği para etmez.
Ya çaresi: kendimizin manevi bir olum olduğunu,içerdeki olduğunu kendimize çokça söyleyip bu durumu kabul edeceğiz.