tüm yaşadıklarına rağmen, küçük şeylerle mutlu olabiliyor, guiza'nın pkk bayrağı altındaki bir fotoğrafına bile anıra anıra gülebiliyor. acaba bazı yazarlar ona destek verdikleri için bir nevi kendini onlara borçlu mu hissediyor da, o yüzden mi anlamamazlıktan geliyor bazı şeyleri?
