sıla'yı da ahmet kural'ı da hiç sevmem. ikisinin de kendi alanında yaptığı işleri beğenmiyor, kayda değer bulmuyorum. vıcık vıcık, buram buram şov kokan aşk meşk işleri de her daim midemi bulandırmıştır. gel gör ki sıla yalan söylüyor, abartıyor, adamı bitirmeye çalışıyor gibi söylemleri çok aşağılıkça buluyorum. bir erkek, bir kadına zarar vermeye niyetlendi ve böyle bir yola girdi ise maalesef kadının fiziksel olarak ona karşı koyma, kendini müdafaa edebilme şansı çok azdır. her ilişkide tartışma, kavga dövüş diye nitelendirilebilecek itişip kakışmalar olabilir; ancak zıvanadan çıkmış, gözü dönmüş bir erkek ne yazık ki karşısındaki kadına ciddi anlamda zarar verme kapasitesine sahiptir. erkekler bunun bilincinde olup böyle durumlarda bulunduğu ortamdan çıkıp gitmeyi öğrenebilse birçok şey çözüme kavuşur. kontrolünü kaybedeceğini mi hissettin? çık git arkadaşım, bir nefeslen bir sakinleş. öfke baldan tatlıdır derler. şiddet gösteren her erkeğin kendince çok geçerli sebepleri vardır zaten, yersen. ne kadar öfkeli olduğunu, nasıl kontrolden çıktığını ve karşındakine ne yaşattığını bilemeyecek kadar kendini kaybedeceksin; ama geçerli sebeplerin olacak öyle mi? kadın konuşur, tartışır, belki hatta iter, itekler; ama onun gücü, yapabilecekleri asla asla seninkilerle bir değildir. bunu her daim akılda tutmakta fayda var. geçmiş olsun sıla.
