11050.
-
Bâ dil-i sengînet âyâ hiç dergîred şebî
Âh-i âteşnâk u sûz-i sîne-i şebgîr-i mâ
Tîr-i âh-i mâ zi gerdûn bogzered Hâfiz hamûş
Rahm kun ber cân-i hod, perhiz kun ez tîr-i mâ
(Bütün gece çektiğimiz ateşli âhlar ve gönül
yangıları acaba bir gececik olsun senin katı
yüreğine tesir edecek mi?
Ey Hafiz! Bizim âh çekişlerimizin oku feleği de
deler geçer. Sus artık. Canına acı;
oklarımızdan sakın, aman!)
(bkz: hafız ı Şirazi)
