bir zamanlar içinde bulunduğum oluşum.
şimdi ki ülkü ocakları igd veya ydgf kadar milli değil.
zamanın getirdiği yozlaşmadan cehalet toplumun her katmanında görülmekte ama bu tür biat kültürü olan yapılarda daha çarpıcı olarak görülüyor.
neden mi?
benim bulunduğum zamanlarda ki ülkü ocağının kitaplığında karl marx'ın das kapital, hitler'in kavgam, geobbels anılarım, nazım hikmet'in ilk dönem şiirleri olan kitaplar vardı.
şimdi ki ülkücüyüm diye ortada arz'ı endam edenlere bakınca...
