Arif v 216 filmini izlerken beni acayip mutlu eden karakter. Kerem alışık ‘baba’ dediğinde sevgiyle, oğlu kerem’e bakması, hayatın onlara verdiği bir görüş izni gibiydi. Mutlu oldum hem onlar adına hem kendi adıma saçma ama çok büyük bir mutluluk duydum.
