henri bergson'a ait ''yaşam atılımı'' anlamına gelen ifade.
bergson'a göre evren iki karşıt devinimin çatışmasıdır. ''itilim ve atılım'' adını verdiği bu iki devinimden Yukarı doğru olan atılım, yaratma ve evrim süreçlerini kapsar. Yaşamı oluşturur. Hiç bitmez. Öteki devinim itilim ise, aşağı doğru bir tür “inme” devinimidir. “inme” türü devinimler, maddenin oluştuğu ve uyduğu devinimlerdir. Bu devinimlerin aslı bir çözülme ya da dağılmadır.
yaşam, evrendeki en büyük güçtür. Dünyanın başlangıcında verilmiştir. Maddede yol bulmaya çabalar. Düzenleme yoluyla yavaş yavaş maddeyi kullanmayı öğrenir. Maddenin direnci, atılımın gücünü aştı mı sokak başlarındaki rüzgar gibi, değişik yönlere yönelir, kollara ayrılır. Bazen de gelişimini o noktada durdurur ama bu, yaşamın yukarı doğru devinimden vazgeçtiği anlamına gelmez. Yaşam bütünlüğünde, başka yerlerden yukarı tırmanıcı devinimini sürdürür. fakat Bunu düz bir çizgi doğrultusunda ve kesintisiz olarak yapmaz. Büyük patlamalı atılımlar biçiminde yapar.
işte Yaşamın bu yukarı tırmanıcı patlamalı büyük atılımlarına Bergson, “elan vital” yani “yaşam atılımı” adını verir.
