ilk evliliğimdi. birlikte ilk bayramımızdı. dindar sayılamayacak bir ailenin özgür ve eğitimli kızıydı. üstelik masterini yurtdışında yapmış, uzun yıllar boyunca orada yaşamıştı. oruç tutmaz, namaz kılmazdı. sormadım da acıkcası niye yapmıyorsun diye. neyse, bayram namazı sonucu eve geldiğimde bayramlaşmak icin yaklaştığımda elimi öpmüştü ve çok şaşırmıştım, şaşkınlığı üzerimden attıktan sonra 'niye' diye sordum. sana olan saygım ve sevgimden diye cevaplamıştı.
zorlama yok, ima dahi yok. kendiğiliğinden. bir türk ailesinin kızıydı. gözü karaydı ve iş dünyasınında vampir sayılabilecek kadar hırslıydı. ama ailesini herşeyin önünde tutabilecek kadar seviyor, saygı ve sevgiyi küçük ama değerli bir hareketle gösterebilecek kadar da akıllıydı.
ne mi yaptım? sonra bende onun elini öpmüştüm.
boşandıktan sonra da hiç pişman olmadım elini öptügüm için.
arabamı cizdiği icin sövmüştüm epeyce neyse...
