Tamam büyük acılar oldu ama Ölenlere uzülmek huyum değildir.
8 yaşındaydım ve hayatımdaki en supersonic tecrube belki de buydu.
istanbulda bunaltıcı hatta bayıltıcı nem ve sıcaklık vardı o gece.
Ev zangir zangır titriyor bir o yana bir bu yana gidiyordu sanki
Cocuk odasında uyumama rağmen tuhaf bir enerjiden kaynaklı olsa getek sanırım salona dogru bir astral seyahate çıkmıstım deprem anında.
salondaki manzarayı annemin babamın deprem karşisındaki tepkilerini ve avizenin bir o yana bir bu yana gidip gelişini bardakların catır çutur kırılışlarını görüyordum. Depremin ortalarına doğru olacak sanırım annem deprem oluyor deyip bizi salona getirdiğinde hala uykuluydum ama vaziyet tam da uykuda gördüğüm gibiydi.
Rüyamda 20 saniyeyi en az 5 dakika kadar hissetmişimdir. Uyandiktan sonra da deprem zaten hemen bitti.
Sonra dısarı çıktık.
Gokyüzüne baktığımda hiç görmediğim bir cisim gördüm sarı, ne ay ne yıldıza benziyordu kalınca dilimlenmiş bir taze kaşara daha çok benzetebileceğim ecis büçüs altın sarısı renginde bir cisim.
