mehmed uzun'un ''zincirlenmiş zamanlar, zincirlenmiş sözcükler'' adlı deneme kitabını okuyorum bu sıralar. yaklaşık 20 yıl önce yazılmış denemelerden oluşuyor kitap ama ne yazık ki türkiye açısından güncelliğini hala koruyor. 20 yıldır (90 yıl mı demeliyim yoksa?) çamura saplanmış, patinaj yapan bir araçtan farksız türkiye, hareket var ama ilerleme yok, yerinde sayıp duruyor. hele bu aralar sanki geriye de gidiyor. yasaklar, baskılar, 'öteki'nden nefret hala türkiye'nin aşamadığı durumlar ve gündeminden bir türlü çıkmıyor-çıkamıyor.
kitapta güzel mesajlar var, vicdana seslenen yazılar. iyi okumalar dilerim.
