büyük çoğunluğu aynı rutinle yazıldığı için artık korkutmayan filmlerdir: kadın gelen sese doğru yavaşça yönelirken müzik gittikçe yükselir, sesin geldiği yere ani bir hareketle bakıp bir şey olmadığını görünce müziğin telaşlandırıcı yükselişi kendini sessizliğe bırakır, kadın tam rahatlayıp arkasını döndüğünde de o "şey" aniden ortaya çıkar ve müzik de "böh" tepkisi verir gibi en yüksek perdeden gelir. türk korku filmlerinde bu rutinin üstüne bir de berbat makyajlı "öcü" de eklenince filmin türü komediye evrilir.
