bir sokak lambası buldum kendime
her gece randevulaşıyoruz penceremde
ben ona bir ton hikaye anlatırken
o yalnızca ışık vermekle yetinmekte
başım cama yapışık kalır
nefesim ve soğuğun etkisinde bir buğulanma
buğuyu silen parmaklarım hasretide siler mi?
silemez, ama bu detaylar her an içime siner
hadi bir muhabbet kuşum gelsin girsin hayatıma
tadım tuzum yerine gelsin
kaçak oynamak yok artık
kartlarım baştan teslim
deliler deli olduğunu bilmezlermiş
ben ise akıllı olduğumu bile bilmiyorum
ama yıldız lazım hayatıma
gökten düşüp içimi yakacak
karanlık sokaklarıma ışık olacak
çünkü sokak lambam da yetmiyor artık
hayallerim ona da fazla geliyor sabah olunca kaçıp gidiyor
yine umudu keklik yapıp avlamaya çalışıyorum
ben kovaladıkça o ustalıkla kaçıyor
ama ne olursa olsun gülümsüyorum
çünkü ben gülümsedikçe hayat kaçmaktan yoruluyor.
