Kendimize yetecek kadar zaman söz konusu değildi yaşadığımız evrende.
Köle gibi çalışıp farkında olduğunuzda hem kendinize hemde boş yere zaman harcadığınızı fark ettiğinizde;
Huzursuz ve sağlıksız oluyorsunuz.Baş ağrılarınız ve karın ağrılarınız tavan yapıyor.
Bu kadar yorgun yaşanır mı yaşam?Bu kadar yorgun olmanız için ne gerek var kafa patlatarak yaşamaya?
Öleceğini bile bile sırtlamak yükleri ve bir gün gücün kesilecek yüklerinin altında kalacaksın.Kamyonun kasasına yük atacak kadar boş yer var henüz.
Kendimizi başka türlü gösteriyorduk ama aslında kafamız farklı çalışıyordu.
Yeteneğimizin psikolojik açıdan tedirgin olduğumuzdan dolayı bize verildiğini biliyorduk.
Rahatsız oluyorduk ve ağaç yaprağının rüzgarların eşliğinde sallanma hızıyla değilde verdiği görüntünün sanatsallığıyla alakadar oluyorduk.
Yemyeşil bir ovada koca bir ağacın gölgesinde tüketmek ömrü ve hesap yapmadan düşünmek.
Ait değilim yaşamınıza ve bocalıyorum her seferinde.
Beni salak zannediyorsunuz ama salaklığım salak olduğum için değil.
Buraya ait değilim.
