"Önce bir ellerin vardı yalnızlığımla benim aramda
sonra birden kapılar açılıverdi ardına kadar
sonra yüzün onun ardından gözlerin dudakların
sonra her şey çıkıp geldi
bir korkusuzluk aldı yürüdü çevremizde
sen çıkardın utancını duvara astın
ben masanın üstüne kodum kuralları
her şey işte böyle oldu önce"
Ne de severim, ne çok severim ben bu şiiri...
Oku, düşün dur...
Böylesine güzel anlatılır mı o duygu?..
Cemal Süreya'ya selam olsun.
