Bu yazı bambaşka düşünüyorduk:
Geniş bir bahçede biz iki çocuk
Gibi dalacaktık geçen günlere.
Günler damla damla altın demekti;
Günler eriyecek, süzülecekti,
Dallar arasından durduğun yere…
Şüphesiz, şebnemler bırakır, geçer,
Serperdi rengini aylı geceler
Ümitli hülyalar kurduğun yere…
Zamanı o kadar içten severek,
içimizden sesler “geçme!” diyecek
Gibiydi aydınlık geçen günlere…
Bu yazı bambaşka düşündük; zaman.
Gelmedi. Sen şimdi odanda uzan
Ve bir cümle kaydet küçük deftere…
Ele ne geçti ki umulanlardan?
Hâmit Macit Selekler
şiirini söyletir size
