Sözlüğe çok üzülüyorum dostlar. Entropi sıfır. Kimse taşın altına elini sokmuyor. Bir hareketsizlik bir eylemsizlik. Adeta sevgi pıtırcığı olduk. Nerede o eski kavgalar. Kollar bacaklar havada uçuşur. ittifaklar koalisyonlar hızla kurulur. Aynı anda yedi sekiz cephe birden açılırdı. Sol fremede kan gövdeyi götürür hızına kalem bile yetişmezdi. Oturduğumuz yerden ince ince gaz verir arabaların sürat rekorları kırmasını beklerdik. Ne oldu bu sözlüğe anlamadım. Adeta huzur evine döndü. Örgü örerken çıkan şişlerin bir birine vurma sesi on kilometre öteden duyuluyor. Ah ah nerede o eski mutlu güzel günlerimiz. insan özlüyor. Böyle giderse tövbe ederek sözlükten elimi eteğimi çekip evlenip çoluk çocuğa karışacağım. Etmeyin eylemeyin yazıktır bana.
