8.10 da kalktım ve yapmur yağıyor. Normalde bu benim içimi daraltan bir şey ama ben ilginç bir şekilde huzur buldum. Çocukluğumun haftasonu kış sabahları geldi aklıma. Şimdi televizyonu açıp bir çizgi film bulmayı düşünüyorum. Fakat ailem yok. Biri başka şehirde biri artık bu dünyada bile değil. Sırf bu yüzden belki de saatlerce ağlayabilirim çizgi film izlerken.
