hep düşündüğüm şey.
amına kodumun dünyasında 6 yaşından beri (1993) hastalık çekiyorum.
o tarihten 11 yıl sonra yani 2004 te böbreklerim iflas etmiş, 9 sene haftada 3 seans diyaliz tedavisi gördüm. böbrek nakli olup diyalizden kurtuldum ama 5 yıldır sontayla yaşıyorum. işe giremiyorum bu haliyle. askerlik hiç yapamadım.
yüzde 82 engelli raporum var, maaşa bağlanma istediğim kabul edilmedi.
8 aydır sontadan kurtulma ameliyatını bekliyorum. yoğunluktan dolayı sıra gelmiyor hastanede.
sağlıkta devrimmiş siksinler öyle devrimi.
bu zamana kadar intihar etmemiş olmam ölüm korkusu ve ailemin perişan olmamasıdır.