Nursuz, gudubet komşum bayan hildebrand Türk olduğumdan olsa gerek nicedir beni gördüğünde yeniçeri görmüş Avusturya köylüsü gibin eycene del oluyor, o nursuz ve gudubet yüzü eycene çirkinleşiyordu.
Aramızdaki bu gereksiz soğukluğu aşmak için neler neler yapmadım ki sözlük. Zabağınan gutın morgınlar neyin dedim iplemedi. O hastalıklı itini habelehübele diye sevdim sallamadı. “its very delicious, you must try it” diye aşure bilene götürdüm umrunda olmadı amk.
Ama pes etmeyecektim. Nitekim en öldürücü mermimi en sona sakladım. iflah OlmaZ bir Katolik olduğunu öğrenince bir bazar sabahı kiliseye gitmek için evden çıktığı bir anda en şirin gülümsememi takınarak “grüss gott frau hildebrand” dedim.
işte o an kadının şekli değişti lan. Background’dan tasavvufi ney sesi geldi yeminlen. Şimdi her sabah evden çıktığımda açıyor kapısını sanki Haçlı Seferine şövalye uğurluyor karı. Bi boynuma çiçekten kolye takmadığı kaldı. Ahey ahey. Ver mehteri.
