gariptir türk insanı ; zira sabah sıcacık yataklarından uyanıp televizyonlarının kumandalarına uzandıklarında doğru kanalı (!)seçerlerse bu can sıkıcı haberler yerine "cem davran'ın hande ataizi'nin yeni erkek arkadaşı üzerine" fikirlerini dinleyip uykusuna devam edebilecek imkana sahiplerdi.
tarihinin hiçbir döneminde kendine bu kadar yabancılaşan , kendinden bu kadar uzaklaşan ve tüm dünyanın gözünde bu derece gurursuz bu denli çöküş içerisinde gözlerindeki körlük perdelerinden memnun etrafa gülümseyip içindeki kişiliksizliği dışarıya karaktersizce yansıtan başka bir türk toplumu görülmemiştir herhalde. bir milletin kendi onurunu savunması , hiçbir şekilde faşizm ya da şovenizm değildir olamaz da.
bir türk genci olarak şu manzarayı izlediğimde "acaba atatürk bu kadar çok güvenmekte haklı mıydı ?" diye sormadan edemiyorum.