hakkında herkesin bir fikri olduğu ama neredeyse hiç kimsenin uygulayamadığı formüldür.
bana kalırsa mutluluk aranacak bir şey değildir. zamanı geldiğinde o gelip sizi bulur. mesele, uğranacak listesinde sonlarda yer almanızdır.
öte yandan insanın üzerine düşen yegane vazife -schopenhaur'ın da dediği gibi- kahramanca, onurlu bir yaşam sürmektir.
tabi bunun yanında insanın huzuru aramasında bir beis bulunmaz. ki en kolayı da budur aslında.
maddeye önem vermeden, çok sayıda ilişki sahibi olmadan, mümkün olduğunca "iyi" kalarak huzura erişilebilir.
bir jeep hayal etmezseniz, az sayıda ama sağlam dostluklarınız olursa, bir köpeği besleyecek, bir yaşlıya yardım edecek vaktiniz varsa büyük oranda huzurlu bir hayata sahipsinizdir.
hergeleyiz, kıroyuz falan ama tecrübeye saygı duyun derim.
