içinde bulunduğum durum.
yattığım hastane üniversite hastanesi.
hapishane gibi vakit geçmiyor amk.
televizyon yok. çay bile yok.
yemekler tuzsuz ve kötü. hep aynı menü.
kantinde tavuk döner alıyorum.
çay içmek için kantine gidiyorum.
hemşireler misafir gelince hemşire odasında saatlerce sohbet ediyorlar. öğlen saatlerinde elimin üstünde iğnenin pansumanını değiştirin dedim, hala değişmeyi bekliyor pansuman.
banyo yok. yatak çarşafları değiştirilmiyor. Evimi ve köyümü özledim.
