itiraf edemiyorum.
her itirafın arkasından gelecek olan başka itirafların, öncekinin pabucunu dama atacak bir üst gerçekliği var.
yapacağım her itiraf; ajitasyon veya şımarıklık besliyor kendi içerisinde...
sanırım itirafın varlığı hakikate ulaşamıyor.
insanın kendine de mahremiyeti var.
mahremiyetimi kendimden dahi saklamalıyım,
üzerini örtmeliyim,
özün namahremliğine saygın davranmalıyım.
kendim kendime bile kendimde namahremim.
fazla kurcalamam lazım.
