keyif veren, güzel bir dizi.
80ler teması dizinin puanını epeyi yükseltmiş. o döneme canlı tanıklık edenler için bulunmaz nimettir muhakkak. ben de müziklerini acayip sevdim.
bunun dışında sayabileceğimizden fazla klişe barındırıyor. 40 madde falan holywood klişsesi sayabiliriz.
onun dışında fikirlerim madde madde;
- başta eleven olmak üzere bütün çocukların oyunculuğu başarılıydı. will çocuğum herkes diğerlerini övmüş ben de seni öveyim. içinden yaratık çıkma sahnesinden acı çekme sahnelerine kadar bütün sahneleri güzel kotarmışsın. çok minnoşsun zombi boy. o kadar yasadığın şeyler sana bir superpower olarak dönseydi keşke.
- o yaşlardaki koşulsuz tertemiz arkadaşlık çok güzel işlenmiş. büyüdükçe nasıl da yitiriyoruz ama.. üzerine çok şey söylenir.
-dizide klişenin dışına çıkan tek şey garip olacak ama steve karakteri. kötü çocuk olarak kalmıyor, karakteri değişiyor, canını tehlikeye atıyor falan.. normalde olsa çocuk kötü arkadaşlarıyla takılmaya devam ederdi. bu çocuk şu an jonathan'dan daha iyi bile diyebiliriz, söz konusu hiçbir zaman kendi aile bireyleri değildi sonuçta. 2. sezon sonunda nancy jonathan'ı seçmiş olsa da(klişe) steve'in ona aşkla bakması da üzdü doğrusu. ortalık klişeden geçilmiyor ama bu tarz bir klişeyi yıkmışlar, garip geldi.
3. sezonu olur da çıkarsa gerçekleşeceğini düşündüğüm bir klişe de ben yazayım: max'in abisi yüzde doksan gay, yüzde on biseksüel. steve şu an boştaki iyi çocuk olduğundan onu da adam edebilir belki. belki de hepsi çöp teorilerin, bilemiyorum.
dizi fena değil, ama işte insanlar ve onların abartmaları..
