“aynalar gibi yorgun
olsam da yine geçer
kim demiş bana durgun
söylesem bile duymaz
bir hiç için bana kal derken bile
aynalar gibi yorgun
bir gün için bana öl derken bile
sesler gibi suskun
ruhun akar gözümden
bakarım konuşamam
nasıl bir ben istersen
sonuna alışamam
bir hiç için bana kal derken bile
aynalar gibi yorgun
bir gün için bana öl derken bile
sesler gibi suskun
son bir kez yüzüme bakarken
aynalar gibi yorgun...”
