öf daha önce yaşadığım, şimdi de işsiz kalıp dönme kısmını deneyimlediğim eylem. zor, aile başın tacı ama bir yerde batmaya başlıyor bir şeyler. hep eskisi gibi tek başına yaşayıp, gezip tozduğun zamanlar gelir aklına. ama yapacak da bir şey yok, soyutlamayı öğreniyor biraz biraz insan.
