Osmanlı’da şairi olmayan beyitlere Lâedrî denilir. işte böyle bir beyitte, yani şairi ya da söyleyeni belli olmayan bir beyitte şöyle diyor:
Kabiliyet dâd-ı Hak'tır her kula olmaz nasip,
Sad hezâr terbiye etsen bî-edep olmaz edîp
Evet, bir insanda kabiliyet yoksa, dahası terbiyeden nasibini almamışsa, ne kadar terbiye edersen et edepli bir hale getiremiyorsun. Kısacası bi-edep ten edip olmuyor.
