236.
-
"bu ateş sönmez belli
Tepedeki güneş yakıyorken
Uzaktan bir ses diyor ki
Sakın gülme ben ağlıyorken"
Der kurban, sahip albümünde. Derin metaforlar içerir bu şarkı.
Güneş tanrıyı, ateş ise ifrit'i sembolize eder. "Ateşimi sen yakıyorsun" der ifrit tanrıya aslında. Devamında ise hz.adem e değinir şarkı :
"Kan kırmızı bi ağaç var ya
Adam (adem) bekler tam altında
Söz dinlemez bi el var ya
Sonu başlatır günahlarla"
Her dörtlüğü ilginçtir. Tiyatro eseri gibidir.
