ben aniden çıkıp korkutmamıştım ama hiç unutmam, o güne kadar bana fiske vurmamış annem allah yarattı demeden dalmıştı bana:
annem salonda gaste okumaktaydı. ama gasteyi öyle bir açmıştı ki kafasını ne yöne çevirse her yer gazete olacak şekilde kendini ayarlamıştı ve müthiş bir konsantrasyonla okumasına devam etmekteydi. salona girdim. kapının açılma sesine tepki vermedi. daha sonra anne? dedim. gene ses yoktu. şeytan dürttü.*
yavaşça gazetenin arkasına yaklaştım. hala tepki yoktu. **
ve ani bir hareketle hööeee diye bağırıp gazeteyi tam ortasından yırttım. müthiş bir çığlık tabi. ve o gazete güzelce katlanıp suratıma inmeye başladı. kaçtım hemen. daha sonra vücudumun muhtelif yerine tokatlar ve yumruklar indi. sonra küstü tabi bana. daha sonra barıştı.
