yetmişli yıllarda, başrolünü rüştü asyalı'nın oynadığı keloğlan filmlerinde, keloğlan'ı annesi; "---kel oğlum, keleş oğlum!..." diye severdi. belli ki bu yüzden halkımızın algısında keleşle, kellik arasında (yanlış) bir bağıntı kurulmuş. benim bildiğim keleş, güzel demektir.
