zamanında kırk yaş üstü görüntüsüyle bizlere dert yanan pamela'dan çıkmış cümle.
otuz yaş üstü, sekiz senelik profesyonel bekarlık yaşayan bir adam olarak gerçekleri aktarmam gerekirse; ben kimsenin karşısına çıkmamama rağmen karşıma her yerde çıkan 18-38 yaş arası kadınlar mevcut. bu hikayede kastedilen bence erken evlenmiş adamalar olmalı, çünkü normal şartlar altında otuz yaş üstü bekar adamlar, hele bir de eli ayağı huyu mali durumu düzgünse özellikle yirmili yaşlardaki kadınlar tarafından rahat bırakılmamaktadır. bu durum, 25 yaş üzeri kadınlarda daha çok ilişkiye yönelik yürüme, 25 yaş altı kadınlarda ise seks yapmaya yönelik yürüme olarak karşımıza çıkıyor.
devir değişti, kadınlardan korkuyorum artık. 1-2 muhabbet edecek düzgün insanlarla karşılaşırım belki diye tinder kullanıyorum (evet bir erkek olarak ben de amacına yönelik kullanmıyorum), sağa kaydıranlar arasında özellikle genç olanlar hemen aşırı yürüyorlar. yahu daha ilk günden "yalnız uyumak istemiyorum" diyen mi dersin, hemen numarasını verip oradan yaz deyip, çıplak fotoğraflarını paylaşıp "ne zaman geleceksin" diye soran mı dersin, eşleşir eşleşmez "yalnız ben bu platformu ons veya fuck buddy için kullanıyorum" diyen hatun mu dersin, her türlüsünü gördü bu gözler.
soran olursa;
erkekler çok abazan :(
kadınlar metalaştırılıyor :(
götündeki kıllar kadayıf olmuş herifler bana yazıyor :(
ay bu beni kesin sikicek :(
falan der kadınlar. galiba hemcinslerini tanıyamamış bunlar erkeklere bok atmaktan.
vallahi bıktım artık, bir huzur verin ya cidden! evlenmediysek, sap kaldıysak kendi rızamızla bu durumdayız, sanki hatun bulamamışız, herkese yürümüşüz de kimse bize yüz vermemiş gibi.
şu devirde hatunların çoğu genelde uç noktalarda; ya kezban ya da kaşar. dengeli olanlar da var elbette ama onlar da erkenden kapatılıyor genelde.
