Ölmek unutmaya benzer. Unutmaksa birnevi geçmişin ölümü. Kim bebekken olduğu aşıların acısını hatırlayabilir ki? Tersten sorayım, ya hiç unutmasaydık geçmişin acılarını?
Unutmamak gibidir belki ölümsüzlük de. Her uzayan ömürr, geçmişteki acıları tekrar yaşatan bir beyne benzer. Hayatın en güzel yanı, her şeyin sahip olduğu sondur. Ve her son da, yeni bir baslangıcın işaretçisi.
