Nasıl tarif etsem diye düşündüm de;
ilk zamanları anlatamıyorum, yok.
Daha 2 gün önce, 2 yıl oldu dünya'dan göçeli. Sanırım tam anlamıyla; ölümünün üzerinden biraz zaman geçtikten sonra daha da derinleşiyor acısı. Son anları daha çok hatırlanıyor, gözlerden yaşlar patır patır dökülmeye başlıyor.
Çocukluğum, o günlere dair onunla olan anılarım ve çoğu şey onunla birlikte o gün toprağa gömüldü.
Ben o günden sonra Birkaç kişi haricinde kimseyi özleyemez oldum.
