Bir tatlı kaşığı ketçap mayonez hardal yoğurt (oranı damak zevkinize Göre değiştirebilirsiniz) ile yapacağınız karışıma banarak yemeniz (lütfen a101 bim vb yerlerde satılan markalar olmasın) ve yanında yine damak zevkinize göre yeşillik ile süslenmiş olarak beyaz şarap ile güzel gider.
Tabi ki kiremit de tava (domatesli sos üzerine kaliteli eski kaşar rendesi ile fırında) olarak da beğenilir.
Not: yeni evliyim, böyle bir menü hazırlayım dedim. Market den Karaköy balıkçılar dan şarap yeşillik karides alıp eve geldim.
Hoş beş elimde ki paketleri mutfağa bıraktım. Üzerimi değiştiriyorum, mutfak dan bir çığlık gelmez mi?
A'ha dedim, mutfak da çift başlı ejderha gördü başımın tatlı belası dedim çıplak olarak mutfağa telaş ile daldım.
Mutfak kapısı önüne saçılmış karidesler ve poşet ile hatun mutfağın öte yanında korkudan bana "bu ne yaaa" diye çığlık atıyor.
Ben de her halde fare yılan görmüş galiba diyorum ve etrafa bakıyorum.
+ Bu ne?
- ne, ney?
+Bunlaaar!
- karides canım.
+ Sen bu böcekleri yemeyi mi düşünüyorsun?
- yok düşünmüyorum, yiyeceğim.
Böyle bir kısa konuşma sonrası mutfaktan kaçtı.
Neyse, uzun lafın kısası karidesi sirke limon tuz su ile haşladım. Tabi ki sofraya koydurmadı mutfak da yemek zorunda kaldım.
Uzun lafın kısası: ertesi gün eve geldiğimde kapının önünde ki çöp bidonu yanında benim karidesi haşladığım tencere çöpe atılmış (annesinin en sevdiği tenceresiymiş ona vermiş, bunu nereden mi biliyorum? Bir hafta annemin tenceresinde neden haşladın o böcekleri diye başımın etini yedi de oradan biliyorum, düşünün yani eheeheehe) gördüm.
Ve hatun bir hafta hoş geldin güle güle öpücüğü vermedi.
Evlendikten sonra evde ilk ve son karides yemem, genel de dışarıda yerim.
Bir ara da ahtapot salatası macerası var ki, bunu da yazsam girdi silinir.
Boşloğo tonomlomoyor diye.
