10sene once bu zamanlarda öğrenmeye başlamış olduğum hasta eden enstrüman. bir kere çalmaya basladiysaniz artık şarkıları normal dinleyemezsiniz çünkü kulak hep davuldadir, az bile gelse basslari takip edersiniz. otobüste takarsiniz kulakliginizi ıki şarkı dinliyim dersiniz bir de bakmışsınız parmaklarinizla ritim tutuyorsunuz ve birakamazsiniz. bu ve benzeri davranışlar sürer gider. etrafta kimse yokken air drum calmalar, dinlerken bir boşluğu o anki ilhamla değişik bir atakla doldurmanin verdiği keyif "ulan hemen bunu cekip kaydetmeliyim" dedirtip şarkıya bir daha aşık eden leziz enstrüman. davul çalanlar tipinden de belli oluyor genelde ilginç bir şekilde. hele bir de sahne almissaniz... anlatılmaz. sahnedeki en güzel yerdir. gitarla bass arasında bir yerdesinizdir. herkes ayaktadir ama siz oturursunuz. o kadar insana kafa sallatan sizin attığınız ritimdir. dinleyeni coşturan da sakinleştiren de kısacası atmosfere yön veren sizsinizdir. kötü yanlarına gelirsek orospu bir alettir. pratiği bırakırsınız hemen küser. hız kaybedersiniz. kafanızda mükemmel bişey yaparsınız eller gitmez. twinleriniz bozulur. yabancilasiverirsiniz bir anda enstrumana. siz ona değil o size hakimmis gibi hissedersiniz. gariptir. tutku ister. hele bir de kafanız güzel caliyorsaniz zevkten ölün. the rocker diye bi film vardı müzikal komedi o geldi aklıma şimdi. davul çalanlar izlemiştir diye tahmin ediyorum.
