Ama bazen, yazacak bir şey bulamıyorum bu yüzdendir ağlayışlarım. Bilirim güzel günlerin bize gelmeyeceğini ve bizim onlara gitmemiz gerektiğini. Gittik diyelim yarınlarda kötü günler de olacak, olmayacak değil. Ben o kötü günlerde de seninle olmak istiyorken sen istiyor muydun sorun orda. Sevdiğinin peşinden git iyi olacağına inanıyorsan demiştin bir kere. Ne olursa olsun gideyim mi yoksa yalnızlık sesleniyor ''otur'' diye bak. Gittik diyelim sonunu düşünmeden terk edip gitmeyeceğin ne malum zaten terk etmesen bu yazılarımı yazmazdım ki değil mi ? Şimdilerde sen yoksun ve yazacak bir şeyim de yok bu yüzdendir ağlayışlarım. Şimdi ben uzattığım elimi tutmayan ellerine mi darılayım yoksa tutmayacak bir ele uzattığım için kendime mi kızayım?
