Sözlükte hakkında üç başlık olan bir harf nedeniyle orda biraz daha fazla entrynin olduğu kitaptır. Psikolojik tahliller yapan Peyami Safa bu romanında da acımamış. Vurmuş kırbacı. Benim beynim hava aldıysa kariler de biraz buhrana girsin der gibi. Kâri: okuyucu.
Romanda mualla, yazar ve Vildan üzerine geçiyor. Bir yerden sonra mualla'dan ses seda yok. Sonra Vildan çıkar. Gerçekten adı Vildan mıdır hatta Suriyeli olma ihtimali de vardır. Buhranlar, geçmişe dönmeler, konudan konuya atlamalar. Arada tespitler. Mesela cins kediler ölüme yakın giderler ve ıssız bir yerde ölürler. Kendi güzel leşlerini göstermemek için. Yazar mualla ile evlenmeyi düşünürken birden Vildan çıkar. Anlattıkları doğru mudur acaba? Hani zengin hastalığı da derler sıkılmaktan da sıkılmak, hayattan lezzet alamamak, hayatın bir anlamının olmaması, uyuşturucu, alkol, bohemlik. Yataktan çıkmak istemez, hareket etmez, kimseyle senli benli olmazsınız. Yazar arada kendi görüşünü de sıkıştırıyor hiçbir şeyi uzun uzadıya düşünme diye. Büyük olaylar planlı bir şekilde çıkmamıştır diye. Kadının ve erkeğin görevlerinden bahseder. Ne o öyle evlenme, çocuk sahibi olma, erkeğin de kadının da görevi bellidir anlayışı. Bunu şoför örneğiyle de anlatır. Şoför ne yapacağını devamlı düşünmez, düşünürse aracı süremez.
Öyle de kolay olmasa gerek yazar bey. Ne bileyim her şey var. Sabaha kadar hadi bir olay çıksın da heyecan olsun diye beklediğim bir yerden sonra bırakayım mı diye düşünerek bir bakmışım sonuna geldiğim kitap. istediğin yerde duramamak, anksiyete, bağlanma hissi, asperger, nevrozları her şeyi devreye sokmuş olan kitaptır.
