burma bilezik dolu kolunu havaya kaldırıp işaret parmağı ile " vallahi kim ne derse desin! sonuna kadar tayyip! yeter, ki o, ülkenin başın da kalsın aha, gerekirse bileziklerimi bile veririm" diyen ve geçen sene, benim diyen domatesi beğenmeyen hatice teyzenin 3 liraya satılan çürük domatesleri hunharca seçerken ki dramının hali durumudur. şimdi ne kol kalmış, ne bilezik. baktım! gözleri de fazla görmediği için bir kaç çürüğü kaçırmış onları ayırdım ve yerine biraz daha sağlamlarını koydum. mahcuptu, " sizi de yaktık değil mi" dedi. " olsun"dedim. " önemli değil, biz daha genciz nasılsa ileri de daha çok domates yeriz" neredeyse gözlerimiz dolmuş ağlamak üzereydik. neyse daha fazla yazamayacağım.
