"Zafer, ruhunun penceresinden usulca kalbine dokunacak ve sabah melteminin huzuruna kavuşacaktı. Bu, yaşamak için yeni bir varoluş savaşıydı, belki de bir hayatın son bulması umuduydu içindeki... Çuhaçiçekleri dua edecek miydi ruhuna, ölümünden sonra?"
Nokay Eçege, s. 147
