Aklıma "yapamazsın, başaramazsın." diyenleri getirerek. Eskiden liseye kayıt olduğum gün okul aile birliğinden kendini bilmez bir veli karşıma geçip "bilge soyak ilkokulu'nun x ortalaması ile senin mezun olduğun okulun x ortalaması bir değil. Bak annen nasıl uğraşıyor seni bu liseye kaydettirmek için. Yapabilecek misin?" demişti. O cümlede benim ortalamamı aşağı görmesi ve annen nasıl uğraşıyor demesi çok sinirime dokunmuştu. Çünkü annemin uğraş verdiği yoktu. Ben iyi bir öğrenciydim, müdür beni kayıt etmekten gayet memnundu. Ama çocuk aklıyla koy götüne diyip çıkamıyorsun işin içinden işte. O gün okuldan çıkarken onur tablomuz köşesini gördüm. Anneme dönüp "anne bu listenin en tepesine adımı yazdırmazsam ne olayım." Dedim. Dört sene sonra 1 milyon 825 bin kişinin içinden ilk 3000'e girdim. O listeyi okulun duvarına gerip yazdılar adımı. Sınıfımda iki bilge soyak öğrencisi vardı. ikisi de hiçbir bok yapamadı. Bu da böyle bir anımdır. Ha bu arada o okul aile birliği üyesinin ta amk. inşallah okuyordur.
