yilin en uzun gununde kucagima bilgisayari almisim, cote d azurda porsche 911in sinirlarini zorluyorum. arkadaslar bir film acmislar yorumlari patlatiyorlar. yok kovboylarin cizmeleri cok guzelmis, yok kemerleri super oturuyormus. ben de filme ucundan dahil olmak adina "ise giderken yolumun ustunde amerikan giyisileri satan bir dukkan var" diyorum ve nfs oynamaya geri donuyorum.
--spoiler--
aradan kisa bir sure geciyor ve kulagim televizyondan gelen inlemelerle cinliyor. amcanin teki gecmis spider man`in arkasina, dosuyor da dosuyor. ikinci yorumu da patlatiyorum:
-is he fockin his mate? (ingilizce film izliyoruz diye artislik yapmiyorum, arkadaslar turkce bilmiyor)
arkadaslar guluserekten sorumu yanitlamis oluyorlar, ben de kafami hafif saga dogru dondurerek "tovbe tovbe" hareketi yapiyorum ve normandiya`da gazlamaya devam ediyorum.
sonucta filmi parca parca da olsa izlemis oldum. turk insani bir film izleyince kendini o filmdeki bir karakterin yerine koyar nedense. o filmdeki "ben", 2 cocugu olan kovboyun karisi oldu her nasilsa. kocasini bir erkekle yiyisirken goren yarali ceylandim artik. daha once gaylere karsi hic bir hissiyatim olmamasina ragmen bu raddeden sonra artik gay degil hepsi ibneydi benim icin. uzun lafin kisasi:
bakis acisina gore mide bulandiran filmdir.
--spoiler--
