Yayınevlerinin telif ödememek için hala yılmadan usanmadan üçbeş kelimeyi değiştirip kendi çevirisi gibi sunarak, yeni klasikler oluşturabilecek yazarları hiçe sayması suretiyle, 90 sene önceki yazarları sürekli ısıtıp ısıtıp önümüze koymaları nedeniyle oluşan durumdur. Aslında sıkıcı değildir ama gına getirmiştir. Ben neden hala 70 sene öncesinin üniversite öğrencisiyle aynı şeyleri okuyorum? Edebiyat hiç mi gelişmedi?
