açık ve net olarak. dünyada hiç kimsenin sanayiden kar edememesidir.
şimdi e o zaman almanya, amerike ne oluyor dersen. ülkelerin borçlarına bak derim.
ihracat fazlası veriyorlar ama almanya nın bile 4-5 trilyon dolar borcu var.
yani sanayi kar edilemeyecek kadar ince ve karmaşık bir iş.
hammaddesinden, işçiliğine kadar hepsi yoğun emek ve eğitim istiyor. e bunlar ancak parayla oluyor.
mesela bir turizmle karşılaştır. eğitimi kolay, yatırım sermaysesinin büyük bölümü, deniz ve güneş. kalanı inşaat.
bir araba üretmek öyle mi peki.
iş gören ekibin çoğu mühendis. mühendis aylığı kaç para otel çalışanın aylığı kaç para.
işin gerçeği bu.
fabrikacılık yaptık beyler. sallamıyoruz.
e peki sanayiye girmeyelim mi ya da giren ülkeler neden giriyor?
sanayi şirketlerinin temeli ya da beslendikleri en büyük kaynak önce askeri ihtiyac sonra tarımdır. bunlar ülkelerin savunma ve gıda güvenliği için vazgeçilemez konular olduklarından sanayiye girerler. biz de girmek zorundayız.
başlık üretim ekonomisinden bahsetmiş ama asıl demek istediği sanayi üretimi çünkü güncel sorun o.
ne yapmalı?
sanayide 5 sene içinde hemen kar beklemeyeceksin. imkansız. kastettiğimiz teknoloji geliştiren ve bundan mal üreten sanayi. montaj sayainden bahsetmiyorum cünkü o sadece taşeronluktur.
bizim 5 sene bekleyecek sermayemiz yok, özel sektörden bahsediyorum.
bunu devlet yapacak başka çare yok. and de en büyük teknoloji üreticisi nasa, malum. teflon tavayı bile onların bulduğu söyleniyor.
e nasa devletin ve kar etmiyor. bizdeki sanayi yani gönlümüzden geçen sanayi böyle gelişir.
devlet yapacak teknolojik üretimi.
sonra özel sektöre yayacak ya da devredecek.
devlet banka işletiyorsa neden teknoloji üreten bir işletme çalıştırmasın.
belki ek yaparım sonra buraya da yüz kere yazdık aynı şeyi. bi halt olduğu yok. tembel olmasam kalkıp ben yapıcam.
