uzmanlara göre ilişkilerde kritik eşik 7 yılmış. yani biriyle 7 yıl sevgili olursanız ayrılık çok zor belki de imkansız olabilir.
maalesef kritik eşiği geçen bir ilişkiyi tecrübe ettim ve kısaca deneyimlerimi paylaşayım.
1. evre:(ilk hafta) ilişkinin biteceğine inanmıyorsunuz. bu nedenle bir rahatlık söz konusu. üzülüyorsunuz tabi ama gülücükler eksilmiyor. hatta peşinizden koşulacağını falan düşünüyorsunuz.
2. evre:(1. ayın sonunda.) ilişkinin bittiğini anlıyorsunuz ve müthiş bir üzüntü duyuyorsunuz. bu üzüntüyle tekrar şansınızı denemek için saçmalıklar yapabiliyorsunuz. sonuç olumsuz olursa çöküntü kaçınılmaz.
3. evre: (3. aydan sonra) yerine birilerini koymaya çalışıyorsunuz fakat öyle çirkin duruyor ki; ne açıdan deneseniz uymuyor. eski sevgiliye dair her anı karşınızdakinden biraz daha nefret etmenizi sağlıyor. hatta saçma fikirler geliyor aklınıza: birini hottori hanzo kılıcıyla ikiye bölmek geçmiştir aklımdan. tabi öyle bir şey olmadı.* gezmek eğlenmek bir nebze acıyı hafifletse de hüsrana uğramak kaçınılmaz. yurt içi ve yurt dışı gezileri büyük bir hevesle başlayıp "bitse de gitsek!" modunda son buluyor.
4. evre (6. aydan sonra) kontrolsüz bir sevme ve sevilme ihtiyacı başlıyor. o kadar derinden yakalıyor ki insanı, sadece sarılıp yüzünüze gülen birine aşık olduğunuzu sanabilirsiniz. mesela birlikte uyuduğunuz biri sabah yüzünüze bakmadan kaçıp gittiğinde bir şeyler kopuyor içinizden. tabi bunun sonucunda daha derin bir çukura düşüyorsunuz. birden kafada dank ediyor: hiç kimsenin hiçbir şeyi olmamak. bu hepsinden acı ve üzücü.
5. evre(7. ay) alkol ve sigara yeni dostunuz olmuştur. eskisinden çok konuşur eskisinden çok saçmalarsınız. maddi kaygılar cebinizdeki paranın azalmasına bakmaksızın azalır. gönüllü bir boş vermişlik (bkz: oblomovluk) başlar.
