Boşluğa düşme hissi insanı zaten bitirir. Derdin olunca anlatacağın kimse yok,mutlu olunca anlatacağın kimse yok,aranızdaki bir espri ya da onun hoşuna giden bir şey gördüğün zaman daha da üzülürsün. Resimlere bakarak ağlama eşyalarını bir kutuya saklama falan gibi evreler olur sonra. Ağlama krizleri ve ardından ağlayamama. Böyle sürer gider. Ne kadar süreceği belli olmaz.
