Hiç unutmam nasıl unutayım ki. bizim de bir muhabbet kuşumuz vardı. ilgi manyağı psikopat defalarca yanına eş koyduk gagaladı, hırpaladı, kanattı, istemedi. Tek olmaya alışmıştı. Biz vardık. Kafeste kalmazdı bütün ev onundu. Yemeğini bizle sofradan yerdi. 7 seneye yakın yaşadı.
Ulan küçücük hayvan abartma diyeceksiniz ama öldüğünü gördüğüm günkü boşluğu size izah edemem ki. Kafesinde ters dönmüş, tahta gibi olmuştu. Son zamanlarda hasta olduğunu fark etmiştik dışarı çıkmıyordu tüylerini kabartıp altta saklanıyordu.
Velhasıl alışmıştık ona. Zırlaya zırlaya bahçeye gömdüğümü hatırlıyorum. 1 gün sonra kedi çıkarıp yemişti... hala yaşıyorum galiba. Bunu kapayalım lütfen.